Lisa* schrikt van haar eigen tranen. “Ik dacht dat ik het verwerkt had”, zegt ze tegen mij. We staan bij het coachpaard die geduldig wacht en zich van Lisa’s tranen niets aantrekt. Toch verontschuldigt Lisa zich hardop: “Het is al zo lang geleden, ik had niet gedacht dat dit nog naar boven zou komen, sorry.” Lees verder
Als je bang bent voor je eigen gevoelens, hoe los je dat dan op? Marieke ging zich (onbewust) afsluiten voor haar gevoelens. Daardoor voelde ze niets meer. Dat vond ze destijds erg prettig, vertelt ze me. Toch hield ze het niet vol, met een burn out tot gevolg.
„Ik voel helemaal niets,” zei ze toen ze bij het paard stond. Het coachpaard was het er mee eens, hij draaide zich direct om en liep weg. Hier valt niets te coachen, dacht hij zeker. Ik was even van mijn stuk gebracht. Dit was wel het laatste wat ik verwacht had van iemand die bij mij was gekomen omdat ze maandenlang huilend in bed had doorgebracht.
