Werkvorm: Zelfcompassie
Ben je al bekend met ‘zelfcompassie’? Kirsten Neff, de bekendste onderzoeker en auteur op dit gebied, legt het op deze manier uit: “In plaats van meedogenloos te oordelen en jezelf te kritiseren voor allerlei tekortkomingen, betekent zelfcompassie dat je vriendelijk en begripvol bent tegenover je fouten en gebreken.”
Die zelfkritiek ken ik maar al te goed. En ook veel van mijn cliënten hebben last van dat kritische stemmetje in je hoofd dat de lat steeds hoger legt. Terwijl lijden en falen onlosmakelijk verbonden is met het leven.
Om meer zelfcompassie te ontwikkelen kan je de volgende oefening doen. Je hebt nodig:
- Een paard in de wei/paddock. Dit hoeft niet je eigen paard te zijn. Je kan naar het paard toegaan, maar deze oefening kan ook prima achter de omheining. Let vooral op de veiligheid!
- Pen en papier.
- Privacy.
Oefening:
- Kijk goed naar het paard. Bedenk nu wat het paard zou zeggen als je hem/haar de volgende vraag stelt: Hoe zie je mij?
- Houd hierbij in gedachte dat paarden niet kijken naar het uiterlijk (lang, klein, dik, dun), het gaat dus om een omschrijving van het innerlijk.
- Schrijf het antwoord op.
- Ga met je aandacht naar binnen om te voelen wat dit antwoord met je doet.
- Kijk het paard aan en lees voor wat je geschreven hebt, maar nu in de eerste persoon.
- Je begint dus met ‘Ik zie mezelf als….”.
- Als je klaar bent met voorlezen ben je stil en observeer je het paard. Voel wat de reactie van het paard met je doet.
- Blijf nog even bij het paard voor zolang als voor jou prettig voelt en sluit daarna de oefening af.
- Schrijf na afloop op wat je uit deze oefening haalt.
Zelf gebruik ik deze oefening regelmatig in trajecten met cliënten, maar ook voor mezelf vind ik dit een fijne oefening om te doen. Ik hoop dat jij dat ook zo ervaart.
©Wendela den Tonkelaar, CVPC, 2023