Boek recensie: Er is meer tussen hemel en paarden
Het boek “Er is meer tussen hemel en paarden” is een verzameling verhalen uit de praktijk van paardencoach Tirza Brouwer. Het zijn verhalen die gemakkelijk los te lezen zijn. Maar wie het boek van voor naar achter leest krijgt ook een inkijkje in Tirza’s persoonlijke leven en haar eigen ontwikkeling als paardencoach.
Ik ken Tirza al heel wat jaren. Hoewel we regelmatig contact hebben, hebben we slechts één keer samengewerkt. Dat was een nogal gedenkwaardige training, inmiddels alweer ruim 4 jaar geleden. Tot mijn verrassing kom ik deze bizarre sessie tegen in het boek. Door de manier waarop Tirza met veel humor onze ervaringen van die dag beschrijft zie ik het meteen weer allemaal voor me. Ik bedenk me dan dat je als lezer bij sommige verhalen misschien twijfelt of ze waar gebeurd zijn. Maar geloof me, dit was zo raar, dat verzin je niet!
Centraal in het boek staat Tirzas geliefde paard Yenthel. Het is mooi om te lezen hoe Tirza zich door haar eigen paard laat coachen en tegelijkertijd ook samen met hem anderen coacht. Uit elk verhaal spreekt de liefde voor haar vierbenige vriend die ze duidelijk als een volwaardige collega is gaan beschouwen.
Naast de verhalen over Yenthel zijn er ook verhalen over andere coachpaarden en over de meest uiteenlopende klanten, van paragnost tot bankier. De verhalen zijn met veel humor geschreven, maar raken ook steeds een belangrijk persoonlijk thema. Hierdoor zal het bij alle lezers veel herkenning oproepen. De lessen die de coachklanten in de verhalen leren, kan je zelf meteen toepassen op je eigen leven.
Tirza is de eerste Nederlandse paardencoach die de verhalen uit haar praktijk deelt in een boek. Dit geeft een kijkje in de keuken van het vak dat oorspronkelijk uit Amerika komt maar zich in Nederland razendsnel verder ontwikkeld heeft.
In een van de verhalen gaat de schrijfster zelf naar een Amerikaanse paardencoach. Daar wordt direct duideijk hoe sterk de invloed van de Amerikaanse cultuur is op de manier waarop het vak oorspronkelijk beoefend werd. De Nederlandse manier van paardencoaching heeft zich inmiddels heel anders ontwikkeld, zo blijkt ook uit het boek. Tirza blijft gelukkig een nuchtere Hollandse: ze haalt de interessante dingen uit de cursus die ze daar volgt en vergeet de rest. Eenmaal weer thuis implementeert ze haar nieuwe kennis en ontwikkelt hierdoor steeds verder haar eigen unieke stijl.
Tirzas werkwijze als paardencoach is anders dan de werkwijze die we bij het Centrum voor Paardencoaching hanteren. Tirza werkt veel met systeemopstellingen (familie opstellingen en bedrijfsopstellingen). Deze methode is niet wetenschappelijk onderbouwd. Sommige verhalen uit het boek zijn hierdoor naar mijn smaak wat te ‘zweverig’. Laat je hier echter niet door afschrikken. Met name door de humor die gebruikt wordt kan je gemakkelijk over de wat meer zweverige stukken heen lezen.
Het boek geeft een kijkje in de dagelijkse praktijk van een paardencoach. Voor wie nieuwsgierig is naar dit vak geeft het een mooi beeld. Maar dat is naar mijn mening niet het belangrijkste.
Het boek geeft vooral een inkijkje in de mens. Je ziet de mens door de ogen van het paard. En je hoort de verhalen die achter het oppervlakkige beeld zitten dat je als buitenstaander van mensen krijgt. Wie weet ga je na het lezen van dit boek zelf wel wat meer door paardenogen naar mensen kijken. Of door de ogen van de paardencoach naar paarden kijken. In ieder geval zal het je blik verbreden. En dat is nooit slecht.
Bestellen via: http://www.mijnwebwinkel.nl/winkel/er-is-meer-tussen-hemel-en-paarden/
©Wendela den Tonkelaar, Centrum voor Paardencoaching, 2016