Inclusiviteit: resultaten van enquête onder paardencoaches/equitherapeuten
Onze stagiair Toegepaste Psychologie, Glyn, is een workshop aan het ontwikkelen voor paardencoaches en equitherapeuten over inclusiviteit, die zal plaatsvinden op 18 juni. Om te zorgen dat de inhoud van de workshop goed aansluit bij de behoeftes van de paardencoaches/equitherapeuten, heeft hij een enquête opgesteld. Deze enquête werd gedeeld in onze nieuwsbrief op 30 maart en is aan het einde van april weer gesloten.
Tijdens deze periode hebben er 82 mensen de enquête ingevuld. De deelnemers kwamen uit het hele land en waren van alle leeftijden. De grootste groep was tussen de 30 en 50 jaar oud en de meeste deelnemers hadden 5 tot 10 jaar ervaring als paardencoach/equitherapeut.
De enquête was opgesplitst in twee onderwerpen: LHBTQIA+ en neurodivergentie.
Het eerste onderdeel begon met de vraag: ‘Coacht u vaak LHBTQIA + cliënten?’ De meeste deelnemers reageerden hierop met ‘af en toe’ of ‘nog nooit voorgekomen’. Het percentage bij ‘nog nooit voorgekomen’ was bij transgender cliënten nog hoger. Het komt dus niet vaak voor.
Gezien deze lage representatie, gaf meer dan 50% aan dat het ‘niet van toepassing’ was dat het onderwerp tijdens het coachen aan bod kwam. Van de resterende opties, waren de meest aanzienlijke resultaten dat 22.2% zei dat het wel eens aan bod kwam en 19.8% dat het bij de ene cliënt wel aan bod kwam, bij de ander niet. Er schijnen dus best wel wat cliënten te zijn die het erover hebben met hun paardencoaches/equitherapeuten. Er waren zelfs een paar mensen die aangaven dat ze wel eens een cliënt met een coachvraag erover hebben gehad (3 van de 82 voor LHBTQIA+ en 2 van de 82 voor transgender).
Uit de resultaten bleek dat er ook veel paardencoaches/equitherapeuten zijn die LHBTQIA+/transgender in hun omgeving hebben, maar ook veel die er alleen ‘wel eens wat over hebben gehoord’.
Het tweede gedeelte ging over neurodivergentie. De meest interessante resultaten kwamen voort uit de vraag over welke kenmerken paardencoaches/equitherapeuten zien tijdens hun coachsessies. Bijna iedereen heeft wel eens een cliënt gehad die prikkelgevoelig was en/of moeilijk bij hun gevoel kon komen. Ook zeiden veel paardencoaches/equitherapeuten dat hun cliënten snel moe, overweldigd of geïrriteerd raken.
Deze resultaten zijn enorm waardevol, want dit betekent dat deze kenmerken echt vaak voorkomen. Er is dus wel degelijk reden om hier in te duiken.
Het blijkt dat paardencoaches/equitherapeuten dit al redelijk goed aanpakken door bijvoorbeeld andere opdrachten te gebruiken of bestaande opdrachten aan te passen, of door aan de cliënt te vragen hoe zij hen kunnen helpen.
Toch is er veel vraag naar meer informatie en advies.
De antwoorden van de deelnemers zijn natuurlijk anoniem, maar om het even samen te vatten: veel paardencoaches/equitherapeuten zijn benieuwd naar de werking van het brein van neurodivergente cliënten, wat hun behoeften zijn en welke werkvormen paardencoaches kunnen gebruiken om ze te begeleiden. Aan de andere kant waren er ook mensen die vonden dat dit werk beter weggelegd zou zijn voor de GGZ. Eveneens waren er mensen die vonden dat het helemaal niet uitmaakt, want elke cliënt is uniek.
Veel verschillende meningen dus!
Dat is mooi om te zien, want elke paardencoach/equitherapeut is ook uniek. Iedereen heeft een ander uitgangspunt en andere grenzen. Maar één ding is duidelijk: er zit een gat in onze kennis en er zijn meer dan genoeg paardencoaches/equitherapeuten die dit gat willen vullen, dus het is geen raadsel waar de behoefte ligt.
Ondertussen zitten we aan het maximale aantal deelnemers voor de workshop, maar we zullen een video opname van de workshop delen met de lezers van onze nieuwsbrief (ben je nog geen lid van de nieuwsbrief, stuur ons dan een email om je aan te melden). Tot die tijd raden we aan om te kijken op onze Instagram pagina, waar we een aantal prikkelende vragen en korte beschrijvingen hebben gedeeld over neurodivergentie en neurodiversiteit. Deel je antwoorden in de reacties!
