PaardencoachTip: Verzekeringen | Welke verzekeringen moet je hebben als paardencoach?
Welke verzekeringen moet je hebben als paardencoach? En welke niet? Wanneer heb je een verzekering nodig, tijdens je opleiding of pas daarna? Wat kost dat eigenlijk?
Verzekeringen. Het is niet het eerste onderwerp waar je over nadenkt als je enthousiast als nieuwe paardencoach aan de slag gaat. Eerlijk gezegd is het ook niet een van mijn favoriete onderwerpen.
Als paardenmensen staan we nou eenmaal liever in de wei dan dat we bezig zijn met de zakelijke kant van onze coachingspraktijk. Toch is dit een super belangrijk onderwerp om je mee bezig te houden.
Stel je voor dat er ooit wat gebeurt en je voor duizenden (of: honderdduizenden!) euro’s schade hebt. De meeste kleine ondernemers zijn dan persoonlijk aansprakelijk (dit geldt in Nederland voor een eenmanszaak).
Je moet er toch niet aan denken!
In deze video bespreek ik het volgende: TIPS?! En nu ben ik benieuwd:
- Welke verzekeringen heb je wel en niet nodig? -Wat is een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering (deze heb je echt nodig!). –
- Welke vragen je voor jezelf moet beantwoorden en moet regelen bij de verzekeraar.
- Gemiddelde kosten per maand.
- Extra tips om meteen alles goed te regelen. Zoals beloofd in de video vermeld ik hier nog even dat ik zelf (en vrijwel alle collega’s van het Centrum voor Paardencoaching) verzekerd zijn bij Univé. Als je een instructeursdiploma hebt en je werkzaamheden als instructeur en coach combineert is EquineRisk een aanrader. De verzekeraars wijzigen hun voorwaarden echter regelmatig, dus informeer altijd zelf uitgebreid bij verschillende maatschappijen.
- Er zijn steeds meer methode’s die paardencoaching combineren met werkvormen OP het paard. Doe jij dit ook (zonder dat het paardrijles is!), zorg dan dat dit in de verzekeringspolis is opgenomen! Anders mag je alleen maar coaching naast het paard geven (op de grond).
- De informatie in de video gaat puur over paardencoaching voor mensen met een zelfstandige coachingspraktijk. Als je werkt als zorgverlener (waarbij je wellicht paardencoaching als methode inzet, maar bijvoorbeeld door de gemeente als zorgverlener bent gecontracteerd), dan heb je wél een beroepsaansprakelijkheidsverzekering nodig.
Welke tips heb jij? Waar ben jij verzekerd? Ben je tevreden of niet? Laat het weten in de reacties! Disclaimer: Ik ben geen jurist en werk ook niet bij een verzekeringsmaatschappij. De kennis die ik hier deel heb ik opgedaan als opleider van paardencoaches en vanuit mijn eigen praktijk. Laat je verzekeringspolis altijd controleren door een professional en neem bij twijfel contact op met een jurist.
©Wendela den Tonkelaar, CVPC, 2024
Tijdens een bijscholing vertelde paardencoach Emma* mij over een sessie waarin haar Tinker, Finn, vrijwel de hele tijd stil bleef staan in het midden van de paddock. De sessie liep totaal niet goed en Emma hield er een slecht gevoel aan over. Ze wil meer tools krijgen om met dit soort situaties om te gaan; dat is de reden dat ze deze bijscholing volgt. Emma is een 38-jarige, sportieve vrouw uit Brabant. Naast haar parttime baan als HR-adviseur werkt ze twee dagen per week met haar twee Tinkers aan huis. Emma heeft een sterke passie voor het helpen van mensen met haar paarden, maar ze worstelt elke sessie met een knagende angst: wat als haar paarden niets laten zien? Dit gevoel van onzekerheid hangt als een schaduw over haar sessies, waardoor ze zich minder zelfverzekerd voelt als coach. Ze wil haar cliënten helpen, maar deze angst belemmert haar tijdens de sessies.
Emma zit momenteel in een vicieuze cirkel. Ze verbergt haar angst door een masker van zelfverzekerdheid op te zetten, maar diep van binnen voelt ze de spanning steeds meer opbouwen. Ze probeert dit op te lossen door elke sessie uitgebreid voor te bereiden, maar dit maakt haar eigenlijk alleen maar zenuwachtiger. Elke keer als een sessie niet verloopt zoals gepland, twijfelt ze nog meer aan zichzelf. Ze overweegt nu een warmbloed paard aan te schaffen in de hoop dat die meer signalen laat zien en het coachen makkelijker maakt. Haar man vindt dit echter geen goed idee en wijst erop dat ze al twee paarden hebben die aandacht nodig hebben. In haar hoofd blijft de gedachte malen dat ze niet goed genoeg is als paardencoach, en dit begint steeds meer invloed te krijgen op haar werk en haar plezier in de coaching.
In de bijscholing leert Emma mindfulness-technieken toe te passen. Ze ervaart meer rust en aanwezigheid tijdens haar sessies, wat haar zenuwen aanzienlijk vermindert. Het accepteren van haar onzekerheid heeft haar geholpen deze angst niet langer te zien als een vijand, maar als een natuurlijk onderdeel van het proces. Daarnaast leerde Emma om de subtiele signalen van paarden beter te observeren. Ze ontdekt dat haar Tinkers, ook als ze weinig bewegen, wel veel laten zien. Het idee van het aanschaffen van een nieuw paard verdwijnt naar de achtergrond.
Na de bijscholing gaf Emma een sessie met Finn aan een nieuwe cliënt. Dit keer stond Finn in een hoek van de paddock en leek opnieuw niet te bewegen. Maar nu zag Emma de subtiele signalen die Finn gaf: een lichte oorbeweging, een opgetrokken neus, versnelde ademhaling. Gewapend met haar nieuwe kennis en technieken wist ze precies welke werkvormen ze kon inzetten met een minder actief paard. Ze begeleidde haar cliënt om meer in contact te komen met haar eigen gevoelens. Op het moment dat de cliënt aangaf dat ze zich meer ontspannen voelde, liep Finn naar de cliënt toe en bleef rustig naast haar staan. De cliënt voelde zich gesteund door het paard en Emma voelde het plezier in haar werk weer terugkomen.
*vanwege de privacy heet Emma in werkelijkheid anders.
©Wendela den Tonkelaar, CVPC, 2024